Dat een historicus een historisch boek schrijft, mag niet verwonderen. Maar wanneer het gaat om de burgemeester van Antwerpen, is dit wat specialer. Samen met zijn woordvoerder Johan Vermant schreef Bart De Wever het vuistdikke boek, ‘Het verhaal van Antwerpen’. Ze brengen geen chronologische feiten, maar selecteerden enkele verhalen die voor de stad Antwerpen zeer opmerkelijk en zelfs bepalend zijn geweest.
De canon van Antwerpen?
620 bladzijden, 33 hoofdstukken. Een hele brok informatie dus, maar toch gaat het verhaal van het duo De Wever-Vermant nergens vervelen. Het is dan ook geen gortdroge geschiedenis, maar een vlot verteld verhaal. En meer dan een gewoon verhaal is het een ode aan Antwerpen. Het gaat over zaken waar we goed in zijn en waar we tekortschieten, over hoge pieken, maar ook diepe dalen, maar altijd geschreven met een grote liefde voor ’t stad. De Wever en Vermant brengen geen chronologische geschiedenis van Antwerpen, maar hangen hun verhalen op aan 33 thema’s. Het doet dan ook wat denken aan de “vensters” van “De canon van Vlaanderen”.
Minder gekende verhalen
Uiteraard is er aandacht voor de tijd van de Romeinen en de mythe van de Romeinse soldaat Brabo. Even vanzelfsprekend is dat er heel wat aandacht is voor de Gouden Eeuw van Antwerpen, voor de geschiedenis van deze rijke handelsstad ten tijde van Keizer Karel en Filips II. Maar de diversiteit van de 33 thema’s zorgt er eveneens voor dat bekende geschiedenissen worden afgewisseld met minder gekende verhalen. Zoals over de perikelen rond drinkbaar water in de stad. Of over ziekenzorg, sociale rechten en de aandacht die er al in de zestiende eeuw was voor vrouwenrechten. Dat ook de verdediging van de stad tot spanningen leidt, komt uitgebreid aan bod in de paragrafen over de Spaanse omwalling met de dwangburcht (zestiende eeuw) en de fortengordel en het nationaal reduit (negentiende eeuw).
Opfrissing en verrijking
Kortom, sommige verhalen zijn een goede opfrissing van de parate Antwerpse kennis, andere verhalen verrijken die kennis dan weer. Dit samen met de vlotte pen van de auteurs maken dat dit een best boeiend boek is. Tot slot, ondanks het feit dat de auteurs bewust hebben gekozen om geen recente geschiedenis te bespreken – het boek behandeld verhalen van in de tijd van de Romeinen tot kort na de Eerste Wereldoorlog – durft een passage al eens eindigen met aandacht voor verwezenlijkingen van een recent stadsmagistraat. Maar omdat het zo’n fijn boek was, zullen we de auteurs die ‘uitstapjes naar de 21ste eeuw’ met plezier vergeven.
Er zijn geen feiten, er bestaan enkel interpretaties 