De Opgang – Stefan Hertmans

Het schrijven van een roman over de collaboratie is niet iedereen gegeven. Verschillende hebben een verdienstelijke poging ondernomen. ‘Het verdriet van België’ van Hugo Claus werd jarenlang beschouwd als de beste in dit specifieke genre. Maar zoals we weten is zowat elke auteur van een collaboratieroman weggeblazen met het verschijnen van het boek ‘Wil’ van Jeroen Olyslaegers. Olyslaegers heeft de lat echt wel hoog gelegd. Het was best moedig dat Stefan Hertmans met ‘De opgang’ ook een poging waagde. Maar in alle eerlijkheid… hij had deze kelk beter aan zich voorbij laten gaan.

Een streling, maar nog meer een stimulans

Gisteren heb ik de cijfers van de initiatieven van de Gentse Vlaams Belang-fractie voor 2005 onder ogen gekregen. Best wel leuk. Zeker als je er als tweede actiefste uitkomt. En dan weet ik van me zelf dat ik de voorgaande jaren nog actiever was. De gemeenteraad van Gent was (na mijn mandaat in de toen nog niet rechtsreeks verkozen districtsraad zonder bevoegdheden) mijn eerste echt mandaat. En hoe gaat dat dan? “Sturm und Drang”, je schiet bij wijze van spreke alles wat beweegt. Dat leer je op de duur wel af.

Maar soit, de cijfers tonen wel aan dat ik niet iemand ben die op zijn luie kont gaat zitten en enkel zijn zitpenning binnerijft. Enkel Kristina Colen deed het beter. Vooral dan in het aantal schriftelijke vragen. Maar Kris was niet professioneel actief en had dus net iets meer vrije tijd dan ik. Na mij, op de derde plaats komt onze fractieleider en kamerlid Francis Van den Eynde.

Enfin, ik wist niet dat die cijfertjes werden bijgehouden. Ik had ze alleszins nog nooit gezien. Ik ben echt eens nieuwsgiering naar de cijfers 2001, 2002, 2003 en 2004. Daar doe ik het waarschijnlijk nog beter. Soit, het is wel eens leuk om die cijfers te zien. Dan heb je op zijn minst toch het gevoel dat je je tijd in Gent niet hebt verdaan en dan weet je dat je naar godsvrucht en vermogen dezelfde activiteit (of zelfs nog meer) aan de dag zult leggen voor je partij in Antwerpen en Hoboken. Het is dus evenzeer een streling als een stimulans.

Gentse feesten zijn niet Gents

Allez, gisteren zijn de Gentse Feesten van start gegaan. Ik ben er niet rouwig om dat ik niet meer in Gent woon. De jongste jaren vind ik niets meer aan die feesten. Toen ik tien jaar geleden in Gent kwam wonen waren de Feesten al groot, vaak te groot. Maar je kon er nog een zweem Gents in herkennen. De grootste verdienste van de huidige schepen van feestelijkheden, Daniel Termont is dat hij van de feesten een van de grootste festivals van Europa heeft gemaakt, maar dat de Feesten niet meer thuishoren in Gent en niet meer Gents aanvoelen. Termont is al het ware de Herman Schueremans van Gent. Alleen met dit verschil,… Herman doet het zonder enige overheidssteun.

Als de Gentse overheid toch zo veel geld wil steken in haar feesten, moet ze er in de eerste plaats voor zorgen dat haar eigen bevolking er wat aan heeft. En de Feesten zijn helemaal niet meer Gents. Hoe spijtig het ook is. Er komt volk van over heel Vlaanderen en heel Europa. Niet dat dat niet mag, maar de Gentenaar zou eigenlijk eerst moeten komen. De  grote verwezenlijking van de huidige kandidaat burgemeester van de SP.a is dat de Feesten te groot voor Gent zijn geworden.

Eigenlijk hadden we destijds met Vlaams Belang Schepen Termont hier moeten over aanpakken, of op zijn minst vragen over stellen. Maar ik heb het destijds niet gedaan en dat was fout. De Gentse Feesten moeten dringend terug Gents worden. Alleen al voor die tien dagen Feesten ben ik blij dat ik niet meer in Gent woon.

De thesis van Freya op café

Er is intussen heel wat heisa ontstaan over de thesis die minister Freya Van den Bossche heeft ingediend om haar universitair diploma te krijgen.

http://www2.knack.be/blog/blog.jsp?siteID=71&sectionID=18&blogartID=129&RMG_CURRENT_PAGE_71_18=2&mwebtag=BLOG/Actualiteit

Een oud verhaal. Al van in het begin dat ze in de gemeenteraad zat, (ik zat daar toen ook) gingen er de Genste cafés en soms daarbuiten allerhande verhalen over de prestaties van Freya Van den Bossche aan de Universiteit van Gent.

Met dank aan de Gentse journalisten

Gisteren mijn laatste gemeenteraad in Gent meegemaakt. Vanaf 9 juni a.s. ben ik weer thuis in ’t stad. Vandaag was ik toch aangenaam verrast door de voorpagina van De Gentenaar. Daar worden de cijfers gegeven van de GAS van het afgelopen jaar. GAS zijn Gemeentelijk Administratieve Sancties. Gemeentes hebben nu immers de bevoegdheid overlast te bestraffen. In de regionale bladzijden staat er dan te lezen wie de vraag eigenlijk heeft gesteld.

http://www.gentenaar.be/Article/Detail.aspx?ArticleID=G3RSK132 (Wat zijn we weer bescheiden, hé? 😉 )

Ik dank De Gentenaar voor deze “uitzwaai”. In Gent bestaat er vaak nogal wat schroom bij de journalisten om iets van het Vlaams Belang te brengen. (hoewel ik dat persoonlijk niet te veel heb ondervonden, waarvoor mijn dank aan de Gentse journalisten, als TOD, DD, VDS, DIH, e.a ) De Gentse journalisten zijn niet echt ter kwader trouw (op eentje na misschien). Maar die schroom, hé. En vooral de schrik en de nederigheid tegenover de eindredactie in Brussel. Want daar heerst er wel degelijk een “Cordon Médiatique” tegen het Vlaams Belang. Het nadeel is dat de tentakels van de Gentse machtspartijen echt wel tot op de eindredactie in Brussel reiken en daar kunnen de brave mannen en vrouwen die trouw en oprecht onze werkzaamheden in Gent volgen niet veel aan doen.

Bij een afscheid

Intussen is het weer de tweede avond van de gemeenteraad. De zoveelste in die vijf en een half jaar dat ik nu in de deze traditierijke zaal van het stadhuis van Gent zit. Sinds enkele jaren braafjes op de derde rij, derde stoel als je van rechts begint te tellen. Met mijn verhuis naar de koekestad niet alleen in mijn achter- maar evenzeer in mijn voorhoofd, kijk ik vandaag toch al een beetje anders naar het stadhuis. Hoewel ik eigenlijk de eerstkomende weken nog niet weg ben.

Het Gentse stadhuis is een mooi stadhuis. Je ontdekt er verschillende bouwstijlen die, doorheen de verschillende uitbreidingen die het stadhuis heeft gekend, toch een uitzonderlijk geheel vormen. Het oudste gedeelte is Gotische stijl, het nieuwe gedeelte is Renaissance. Ook binnen kom je de meest opmerkelijke dingen tegen. Wat betreft de kennis van hoe het stadhuis er vanbinnen uitziet, ben ik burgemeester Frank Beke zeer dankbaar. Bij het begin van de legislatuur nam de burgemeester het initiatief om de nieuwe gemeenteraadsleden een rondleiding te geven doorheen het stadhuis, en dan vooral doorheen de delen van het stadhuis die niet (en die nooit) voor het publiek toegankelijk (zullen) zijn. Uiteraard gingen enkel de Blokkers (toen waren we dat nog) en een VLDster daar op in. De cultuurliefhebbers, zeker? J

Maar zo ontdek je bv. in de kelders van het stadhuis dat dat immense gebouw geen even immense fundamenten heeft. Neen, het is stadhuis is eigenlijk gebouwd op de kelders van tientallen woningen. In de kelderverdieping kan je dat prachtig bekijken. Alleen,… de kelders zijn niet toegankelijk.

De zolder van het stadhuis is dat ook niet. Maar wat een prachtig deel van het huis waar ik vijf en een half jaar heb vertoefd, is me dat. Wat een prachtige balken, wat een schitterdende bouwsels onder je voeten als je op zolder loopt. Wist je trouwens dat er op zolder immens grote ijzeren watertanks staan? Die werden er geplaatst toen de Duisters hier even de dienst uitmaakten. Ze hadden immers schrik dat een dergelijk prachtig gebouw door de bombardementen van de vijand in brand zou worden geschoten. Met de tanks hadden ze dan onmiddellijk bluswater. Ook de (bakstenen) ondersteuningen van de gewelven dateren uit die tijd.

Of wat te denken van de grootse plannen van de bouwheren van het stadhuis? Wie al in het Gentse stadhuis op bezoek is geweest, kent de grote, majestueuze trap die vanuit de Pacificatiezaal naar de troonzaal en naar de Arsenaalzaal leidt. Ergens houdt die trap gewoon op. Maar als je dat dan vanop zolder bekijkt, zie je dat deze trap verder moest reiken. De trap ligt er gewoon onafgewerkt bij. Er liggen zelfs nog stukken die de bouwmeester heeft achtergelaten. Je hebt er de indruk dat de volgende dag arbeiders gaan langskomen om verder te werken. Heerlijk om zien.

En wat te denken van de grote boterkuipen in het “souterrain” aan de voorkant van het renaissancedeel van het stadhuis. Die stammen nog van de tijd dat men door de ramen op de hoogte van het voetpad in de Belfortstraat nog waren aan de man of vrouw bracht. En zo zit het stadhuis in Gent vol leuke zaken. Je kan er een prachtige wandeling maken doorheen die rijke geschiedenis van Vlaanderen, doorheen de rijke geschiedenis van onze grote Vlaamse steden, doorheen de rijke geschiedenis van Gent.

Eigenlijk ben ik wel blij dat ik vijf en een half jaar heb mogen vertoeven in een gebouw met een dergelijke geschiedenis. En ben ik blij dat burgemeester Frank Beke er voor gezorgd heeft dat ik dat allemaal mocht aanschouwen. Alleen is het heel spijtig dat het gros van de mensen die met mij in die raad hebben gezeten niet het minste respect hebben voor die geschiedenis van Gent en de geschiedenis van Vlaanderen. Enfin, dat blijkt toch als je kijkt hoe ze hun eigenheid, hun cultuur en geschiedenis verloochenen om maar politiek-correct te zijn, om de bovenste beste vriendjes van de vreemdelingen te zijn.

Hometown

“I wanna go back to my hometown,” zong Joe Jackson al honderden keren. Wel bij mij is het zo ver.

Ik verlaat de fiere Arteveldestad na een verblijf van tien jaar. De Arteveldestad met vele prachtige gebouwen, een zeer rijke Vlaamse geschiedenis, zijn fiere bevolking en met verschillende Turkse allochtonen die steeds meer de weg naar het Vlaams Belang vinden uit onvrede met het huidige rode bestuur. Dit jaar ga ik terug naar die stad met die mooiste kathedraal waarmee Thomas More zijn boek Utopia begon.

Dit betekent ook dat ik binnen enkele weken ontslag zal nemen uit de Gentse gemeenteraad. De gemeenteraad waar ik vijf en een half jaar met veel plezier heb gezeteld en hopelijk op een redelijke wijze – daar moeten anderen maar over oordelen – de standpunten van het Vlaams Belang en zijn kiezers heb verdedigd. Mijn beste herinnering heb ik nog steeds aan het feit dat ik als Vlaams Belanger de kar trok in de verdediging van de havenarbeiders tegen de rotte Europese richtlijn i.v.m. de zelfafhandeling.

Maar wees gerust ik ben nog wel enkele weken in Gent en dus ook in het stadhuis. Ik dank Gent dan ook voor zijn gastvrijheid en het feit dat ze deze dwarse Antwerpenaar zo lang heeft geduld.

Uiteraard ga ik niet naar Antwerpen om daar op mijn “luie kont” te gaan zitten. Maar voor meer details over wat ik daar allemaal ga uitrichten, is het nog even wachten. Ten gepaste tijden zal ik hier op deze site wel de nodige uitleg geven.

Breekt de VLD het Cordon Sanitaire in Gent?

Een mens komt toch nogal wat rare dingen tegen in het leven. Vandaag in het Vlaams parlement hadden we wat studenten van de universiteit van Tilburg over de vloer. Ik geloof dat ze zeiden dat ze lid waren van de vereniging Juribes (http://www.magisterjft.nl/?page=juribes). Ze kwamen eens horen wat de standpunten van het Vlaams Belang zijn betreffende de uitbreiding van de EU, over de toetreding van Turkije, over van alles en nog wat. Al snel kwam het Cordon Sanitaire aan bod. Dat vinden die Nederlanders toch maar iets raar. Ik werd door de mannen en vrouwen van de Vlaams Belang Jongeren als manusje van alle werk opgevorderd om wat uitleg te komen geven en op de vragen van die jonge leergierige mensen te antwoorden.

Maar dan gebeurde het. Een van die studenten – hij wist niet dat ik gemeenteraadslid was in Gent, want ik had me netjes voorgesteld als een van de politieke medewerkers van het Vlaams Belang in het Vlaams Parlement – stelde me de vraag of het Cordon Sanitaire overeind zou blijven na de gemeenteraadsverkiezingen, want ze waren bij enkele wethouders (lees schepenen) in Gent op bezoek geweest en die hadden hun verteld dat coalities tussen met Vlaams Belang wel eens mogelijk zouden kunnen zijn.

Ondanks het feit dat ik van mijn stoel viel van “’t verschieten” probeerde ik kalm te blijven en de knaap wat uit te horen. Op mijn vraag dat het dan wel liberalen zullen geweest zijn, antwoordde de jongeling bevestigend. In zijn verdere uitleg had hij het over mannen, maar hij wilde geen namen noemen. Mooi zo, dat beperkt de keuze tot drie.

Wie van de drie zou het nu geweest zijn? Geert Versnick, Sas Van Rouveroij of Christophe Peeters? En zou die jongeling mij geen “blaaskes” hebben proberen wijsmaken? Maar dat is onwaarschijnlijk. Een Hollandse jongen uit Tilburg, die niet eens weet dat ik in Gent politiek actief ben, die geen sympathie voor het Vlaams Belang heeft, die geen enkel voordeel heeft om zoiets te zeggen en die gewoon geïnteresseerd en leergierig is,… Waarom zou die daarover liegen?

Het zal dus wel gezegd zijn. De vraag is door wie? En zullen we het ooit te weten komen? Zoiets is makkelijk gezegd in de beslotenheid van een vergadering met een paar jonge Hollandse studenten die met een dergelijk verhaal niet naar de media zullen lopen en – waarschijnlijk in de gedachten van de liberale wethouders (lees schepenen) – al zeker niet naar het Vlaams Belang. De kans is natuurlijk zeer klein dat die schepenen een dergelijke uitspraak in het openbaar zullen herhalen. De liberale despoot van Gent, Guy Verhofstadt, zou zijn schepenen onthoofden, denk ik.

Maar het fascineert me toch wel. Wie van de drie? Misschien wel alle drie? Zouden ze het me in de wandelgangen van ons prachtige stadhuis durven toevertrouwen als ik plechtig beloof het aan niemand ooit te vertellen? Mens, ik ben nu nieuwsgierig, hoor.

Het doet me wel aan de andere kant concluderen dat er bij de VLD toch wel wat beweegt. We zullen zien na de verkiezingen. In Gent zal het wel niet gebeuren (de despoot, weet je wel), maar daarbuiten? Het doet me ook vermoeden dat de liberalen de heerschappij van de socialisten in het college beu zijn. Wat een bezoek van wat Tilburgse studenten allemaal met de nieuwsgierigheid van een mens kan doen, hé.

Handelaars in angst

Allez, de kleine Mathias heeft ook zijn vijf eurocent aan mening mogen geven. Ik heb het over de kleinzoon van Willy De Clercq die als ster op de gemeenteraadslijst van de VLD staat te blinken. Dat de jongeling nog wat te leren heeft, is duidelijk. Maar ik vergeef het hem. Mathias is nog maar 24. In Het Laatste Nieuws laat hij zich dit weekend ontvallen dat de stad Gent bij de volgende verkiezingen niet mag overgeleverd worden aan “handelaars in angst”.

‘Wie het schoentje aanpast, trekke het aan’ is een oud spreekwoord. En ik vind de titel handelaars in angst wel passend. Immers, het is mijn mening dat mijn partij best in heel wat gevallen een handelaar in angst zou mogen zijn. Neem nu de criminelen in onze stad en in heel Vlaanderen. Zij jagen de mensen schrik aan, mensen durven ’s avonds niet meer buiten te komen, mensen kopen zich peperdure alarmsystemen en maken van hun woning een fort,… Welnu, de angst moet van kamp veranderen. Het is de crimineel die schrik moet hebben. Schrik, want hij zal gepakt, berecht en verooreeld worden. Meer zelfs, integenstelling tot vandaag de dag zal hij zijn straf uitzitten. Geen Wet Lejeune meer om na amper een derde van je straf weer opnieuw te kunnen beginnen. Ja, voor de criminelen zullen het andere tijden worden indien Vlaams Belang het hier voor ’t zeggen heeft. In die zin kan je dus stellen dat we ‘handelaars in angst zijn’. We nemen de angst weg bij de hardwerkende bevolking en leggen ze bij de criminelen.

Ook zorgen we voor heel wat angst bij de traditionele partijen. Angst om stemmen aan het Vlaams Belang te verliezen. De heisa die er de afgelopen week was over het al dan niet doorbreken van het Cordon Sanitaire is daar het bewijs van. In de Brusselse partijhoofdkwartieren was de paniek niet te overzien. Met volle broeken reden de Vandeurzens van deze wereld ’s avonds naar huis om dan ’s nachts badend in het zweet wakker te worden omdat ze dromen van de eerste Vlaams Belang-burgemeester. Of dromen bedrog zijn, weet ik niet, maar als ik van de traditionele partijen was zou ik er niet te zeker van zijn.

Om nog even terug te komen op de kleine Mathias. Hij verwijst naar het rebelse karakter van de Gentenaars, zoals beschreven in het Geuzenboek van Louis-Paul Boon, om niet op de ‘handelaars in angst’ te stemmen. Domme jongen. Het is nu net voor wat je in dat boek kan lezen dat het Vlaams Belang stemmen haalt. Ik zeg dus ook, behou dat rebelse karakter maar, Gentenaars!

Conservatief versus progressief Gent

Allez, de laatste in de rij heeft mijn eerder ingenomen stelling afgelopen zaterdag bevestigd. De SP.a heeft zijn lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober e.k. voorgesteld. Dat Termont trekt en Beke duwt is al lang bekend. Ook de dochter van Luc Van den Bossche zal weer op de lijst staan.

 

Belangrijker waren de verklaringen die werden afgelegd. Het komt op het volgende neer: SP.a gaat opnieuw voor paars. Het staat dus nu al vast dat de socialisten met de VLD in de coalitie zullen stappen. Slepen ze daarvoor op 8 oktober e.k. niet voldoende zetels in de wacht nemen ze gewoon een derde partner (zeker niet het Vlaams Belang) in het bed. Waarschijnlijk wordt dat dan de CD&V. Termont heeft het immers niet zo op Groen! begrepen, wegens te veel onzin van Watteeuw de afgelopen legislatuur.

 

M.a.w. Echt veel respect hebben de socialisten en liberalen niet voor de kiezer. Ze hebben nu al uitgemaakt dat ze het beleid verder gaan zetten. Ze vinden dat ze de stad goed hebben bestuurd, dat hun projecten schitterend zijn verlopen en dat het in het belang van de Gentenaar is dat dit wordt verder gezet. En de Gentenaar is in hun ogen niet verstandig genoeg om dat te beseffen dus beslissen zij in de plaats van de kiezers dat het beleid hoe dan ook wordt verder gezet.

 

Dat maakt de keuze dus makkelijk (zoals ik al een paar keer heb gezegd op deze blog): kiest u voor meer van wat u de afgelopen 5 jaar hebt gehad, kiest u dus voor een behoud van het huidige beleid, m.a.w. kiest u voor het conservatisme van de meerderheid dan moet u bij de SP.a zijn (VLD en CD&V zijn hetzelfde dus bespaar u de moeite). Of kiest u voor een ommekeer, voor een nieuw en vernieuwend stadsbestuur, kiest u voor ander en beter, m.a.w. kiest u voor de progressieven dan moet u bij het Vlaams Belang zijn.

 

Ja, ja, het is een gemakkelijke keuze dit jaar. Er zijn maar twee partijen die meedoen in Gent op 8 oktober e.k.: de SP.a en het Vlaams Belang. Aan u de keuze.